Hayatımız boyunca bir şeylere ihtiyaç duyarak yaşıyoruz. Barınma, beslenme ve giyinme yaşantımız boyunca temel ihtiyaçlarımız olarak yer alıyor. Barınmadığımız, beslenmediğimiz ve giyinmediğimiz takdirde yaşayamıyoruz. Fiziki olarak bizleri ayakta tutan şeyler bunlar olsa da bir ömür sağlıklı olabilmek için ruhsal ihtiyaçlarımızı da karşılamamız gerekiyor. Peki bir insan ruhsal olarak nelere ihtiyaç duyar? Sevgiye, mutluluğa, huzura, aşka, hüzne?
Elbette sevilmeye ihtiyacımız var. Fakat kendimizi sevmezsek, birinin bizi sevmesi ya da bizim birini sevmemiz mümkün değil.
Elbette mutluluğa ihtiyacımız var. Fakat kendimizi mutlu edemezsek, birini mutlu etmemiz ya da birinin bizi mutlu etmesi mümkün değil.
Bu durum huzur, aşk ve hüzün için de geçerli. O halde bu hayatta en çok ihtiyaç duyduğumuz şeylerden biri de, kendimiziz. Biz, biz gibi olamadıktan sonra ömrümüzün anlamı kalır mı?
Bizden Başkası Yapamaz
Her gün kendi çorabınızı kendiniz giyiyorsunuz. Bir gün hastalandınız ve size çorabınızı giymenize yardım edecek biri geldi. O çorabı sizin gibi ayağına giydirebilir mi? Sadece bunu düşünün… Cevabınız “hayır” olacaktır. İşte tam da bu noktada fark etmeniz gereken şey, hiçbir şeyi sizin gibi kimsenin yapamayacağı olmalıdır. Bu hayatta sizden başka bir kopya yok. Bu durum tıpkı üç çocuğu olan bir annenin üç farklı çocuk sevgisine sahip olması gibidir. İlk çocuk başka, ikinci çocuk başka, üçüncü çocuk başka sever annesini. Elbette hepsi sever fakat farklı sever.
Dün geçirmiş olduğu helikopter kazasında hayatını kaybeden ve dünyanın en iyi, en başarılı basketbolcularından biri olan Kobe Bryant şöyle demiştir:
“Eğer kendinize inanmazsanız kimse sizin yerinize bunu yapmaz.”
Nasıl ki çorabınızı sizin gibi bir başkası giydiremiyor ise bu hayatta aldığınız kararları bir başkası değil, siz yaşayacaksınız. Kendinize inanmazsanız, kimse size inanmaz. Kendinize güvenmezseniz, kimse size güvenmez. Bu nedenle önce kendinizle bir olmayı öğrenmelisiniz. Kendinizi ne kadar sever, sayar, güvenir ve inanırsanız, insanların da size aynı şekilde davrandığını ve baktığını göreceksiniz.
Kendini Sevmelisin
Hayatında yaşamış olduğun şeyler çok kötü de olabilir çok iyi de olabilir. En mutlu anında en kötü şeyleri yaşamış biri de olabilirsin. Ne yaşarsan yaşa, şu an nerede olursan ol, bu yazıyı okuyorsan kendini sevmen gerektiğini bilmelisin. Kendinle barışık olursan, hatalarını kabullenirsen ve kendini kendin gibi görebilirsen, yarınların çiçek açacaktır. Üzerindeki o kara bulutlar bir bir dağılacaktır.
“Kendini sevmek neden bu kadar önemli?” diyebilirsin. Demek ki her şeyin sende başladığının ve bittiğinin farkında değilsin. Hayatında belli bir konuma gelmek istiyorsan, yapacağın her adımdan sen sorumlu olursun. Bir insana yaptığın tüm iyilikler sonucunda nankörlük görüyorsan bunun adı “Yapmasaydın, yardımcı olmasaydın, konuşmasaydın” olur. Sınavda başarılı olamadıysan “Çok az çalışmıştın” derler ve biri sana ihanet ettiğinde “Çok safsın” şeklinde yorum yaparlar. Fark ettin mi? Her şey senle başladı ve senle bitti. O halde bir şeylerin değişmesi için neye ihtiyacın var? Kendine!
Bugün kendini sev, kendine “Seni seviyorum” de. Çünkü yarın bunun için fırsatın olmayabilir…
