Sözünün ve müziğinin Teoman’a ait olduğu, Müslüm Gürses tarafından da okunmuş olan Paramparça şarkısının sözlerini sizlere hatırlatmak isterim:
“Nasıl oluyor vakit bir türlü geçmezken
Yıllar hayatlar geçiyor?”
Vaktin bir türlü geçmediğini düşünüyorsanız, yılların nasıl geçtiğini anlayamayacağınız an da gelecektir. Tıpkı şu an üzülmenize neden olan şey her ne ise bir gün o şeye gülümseyeceğiniz gibi. Çünkü hayatın kanunu budur, içinizi yakıp yıkan ne kadar şey var ise bir gün sizi gülümsetir. Bir insan eğer karşınızda kahkahalar atıyor ise bir süre sonra gözlerinden yaş gelecektir. Karşınızda öfkeyle davranan biri var ise vicdanına yenik düşecektir. Size nefret dolu gözlerle bakan biri zamanında sizi çok sevmiştir. Her duygu, zıttına dönüşmeye mahkumdur ve mahkum olacaktır.
Neye Üzüldüğünüze Dikkat Edin
O nedenledir ki, kendinizi üzdüğünüz noktalara dikkat etmelisiniz. Üzüldüğünüz bir konu olduğunda şu soruları sormayı ve cevaplamayı deneyin:
- Bu durum, olay, kişi, mekan, hayvan gerçekten beni üzüyor mu?
- Bir başkası için mi kendim için mi ağlıyorum?
- Daha ne kadar üzülmem gerekiyor?
- Bu kadar üzülmek, bir şeyleri telafi edecek mi?
İlk 3 soru kişisel cevaplarınızı içerir fakat sonuncuya verilecek cevap, “Hayır” olacaktır. Hayatınızın çok kısa olduğunu ve üzülmek için yeterli zamanınızın olmadığını daima kendinize hatırlatmalısınız. Elbette üzülmemek imkansızdır fakat neye, ne kadar üzüleceğinizi ne kadar üzgünlük duyacağınızı belirlemek size aittir.
(Konuyla ilgili içerik: Hayatınızdaki Tüm Üzüntüler İçin: 3’e 1 Kuralı)
Neye, ne kadar, ne şekilde üzüleceğinizi belirlemenin en iyi yolu odaklanmak ve kabullenmektir. Peki bir üzüntüyü nasıl kabullenmek gerekir?
Kural Basit: Affedin!
Yaşadığınız tüm üzüntülere karşı affedici olmanız, konuya odaklanmanızı ve kabullenmenizi kolaylaştırır. Daha fazla üzülmenizin ya da karşınızdaki insandan daha fazla üzüntü duymanızın hiç kimseye (özellikle size) bir faydası yoktur ve bir faydası da olmayacaktır hiçbir zaman. Öncelikle bunun farkında olmanız gerekir. Çok fazla üzülmek, yalnızca kendinizi üzmenizle kalacağınız bir olaydır.
Gözyaşlarınızı dökerken, neden ve ne için ağladığınızı kendine hatırlatmanın bilincinde olursanız, üzüntünüzün gülümsemeye yerini bırakacağını da görebilirsiniz. Ağlamak en doğal insani eylemdir fakat bir sınırı olmalıdır. Hayattaki her şeyin bir sınırı vardır. Araba ile yapabileceğiniz hızın limiti bellidir. Ehliyet alacağınız yaş bellidir. Bir gün içerisinde kilo almamak için almanız gereken kalori miktarı bellidir. 1 kilo verebilmek için yakmanız gereken kalori miktarı 7 bin 200 kaloridir. Okuyacağınız kitaplar, yapacağınız işler, konuşacağınız kişiler… Her şeyin bir sınırı var ise üzüntülerinize de bir sınır koymayı bilin ve affedin.
Affetmek, üzerinizdeki yükü ve sorumluluğu azaltır. Affetmek, daha çabuk kabullenmenizi sağlar. Hayata yeni bir başlangıç yapmak, üzüntünün ardından gelecek mutluluğu kucaklamak için affedin. Çünkü bir gün üzüldüğünüz her ne varsa, gülümseyerek hatırlayacaksınız. Tıpkı şu an olduğu gibi.
